7 februari 2007

Kunsten ’92 kondigt alarmfase I af

Persbericht n.a.v. het Regeerakkoord. 

Producerende instellingen en fondsen krijgen een korting van 50 miljoen opgelegd. In het lijstje ombuigingen van het regeerakkoord is het ‘profijtbeginsel cultuur’ opgenomen, een algemene korting die vooral producerende instellingen en fondsen treft. Het profijtbeginsel betekent: de gebruiker betaalt, en heeft direct betrekking op inkomsten aan de kassa bij musea en theaters. Hogere inkomensgroepen zouden namelijk meer profiteren van kunst en cultuur dan de lagere inkomensgroepen en daarom zou een dergelijke maatregel gerechtvaardigd zijn.

Kunst wordt een zaak van de rijken
Deze maatregelen zullen dermate forse prijsstijgingen tot gevolg hebben dat een groot deel van het cultureel aanbod straks inderdaad alleen nog toegankelijk zal zijn voor de beter gesitueerden. Topkunst wordt ontoegankelijk, middelgrote instellingen en gezelschappen zullen hun hoofd moeizaam boven water kunnen houden en kleinere instellingen overleven deze maatregel niet. De verbinding tussen de brede kunstbeoefening, cultuureducatie en amateurkunst wordt erg smal.

Grootste korting op budget voor de podiumkunsten
Uit eerste berekeningen blijkt dat de grootste last terecht zal komen bij de podiumkunsten: een korting van 15% op het cultuurnotabudget. Het verkiezingsprogramma en nota’s (De kracht van kunst en cultuur – november 2005) van de Tweede Kamerfractie van de PvdA ten spijt, brengt deelname aan het kabinet vooralsnog voor de kunstwereld geen enkel uitzicht op verbetering met zich mee. Zelfs de budgettaire achterstanden die de afgelopen jaren zijn ontstaan door teruglopende subsidies, verhoging van (sociale) lasten en andere kosten worden op geen enkele wijze gecompenseerd.

Stomverbaasd
De voorzitter van Kunsten ’92, Ad ‘s-Gravesande is stomverbaasd:
‘Er worden mooie en beloftevolle woorden gebruikt in het regeerakkoord, vol pretentie, maar als het op daden aankomt staat de kunstwereld in de kou. De hoop op verandering en verbetering na de schrale jaren met Balkenende II en III wordt wel erg snel de bodem ingeslagen. Je bereikt niet meer en zeker geen ander publiek door de kosten van de toegangskaartjes te verhogen. En dat is de consequentie van het uitvoeren van dit kabinetsvoornemen. De Tweede Kamer moet hier een stokje voor steken.’

Alarmfase I
Nederland wordt alom gewaardeerd vanwege zijn diverse, kwalitatief hoogwaardige aanbod. Volgens de tekst in het regeerakkoord zou er juist meer ruimte moeten komen voor deelname aan cultuur door brede groepen uit de samenleving. Het belang van cultuurbeleid voor sociale samenhang en een vitale economie wordt onderstreept. Een rijk cultureel leven wordt een bron van creativiteit genoemd die het internationale vestigingsklimaat versterkt.
Versterking van het profijtbeginsel cultuur past hier niet bij. Deze bezuiniging moet van tafel. Voor de kunstwereld treedt Alarmfase 1 in werking.

Kunsten ’92, de vereniging voor kunst, cultuur en erfgoed, doet daarom een dringend beroep op het nieuwe kabinet, deze maatregel te schrappen.

———————Einde persbericht—————